ถ้าพูดถึงโซเชียลเน็ตเวิร์คแล้ว ก็คงต้องนึกถึง Facebook, Twitter, Line, หรือเว็ปโซเชียลอะไรก็ตามทั้งหลายทั้งแหล่ที่กำลังผุดขึ้นมากันมากมายยังกับดอกเห็ด หรือพูดในอีกนัยๆนึงว่าในยุคสมัยนี้ โซเชียลเน็ตเวิร์คมีความสำคัญและเป็นที่โด่งดังมากในสังคมไทย (ขนาดผมยังต้องมานั้งทำงานนี้ส่งในface bookเลยครับ) มันทั้งโด่งดังล่ะเป็นที่ใช้กันทั่วหลาย แม้กระทั้งคุณย่ายังอยากจะฮิบตามเทรนไฟแรงนี้เลย
ที่มา :
แต่ถ้าถามถึงว่าทำไมล่ะ ทำไมโซเชียลเน็ตเวิร์คถึงได้ดังขนาดนี้ ถ้าให้ตอบง่ายๆ ต้องบอกเลยว่า มันทั้งสดวกสบาย ใช้ค่าใช้จ่ายน้อย และยังสามารถผกพาใส่ใว้ในกระเป๋ากางเกงของทุกคนได้อีก อยากจะคุยกับเพื่อนก็lineไปหา อยากจะลอกการบ้านก็ขอได้ทันทีที่บ้าน เกิดอารมณ์ศิลป์ขึ้นมาอยากจะเขียนอะไรขึ้นมา ก็โพสลงในเฟสบุค อยากจะซื่อสิ่นค้าโดยไม่ต้องขยับก้นจากโตะคอม ก็กดซื้อทางอินเตอร์เน็ต มิหน่ำส้ำยังส่งให้ถึงบ้าน!!! ฯลฯอื่นๆอีกมากมาย อย่างนี้พูดได้คำเดียวเลยว่า ไลค์♥
อย่างไรก็ตามถ้ามาเทียบกับสมัยก่อนที่ต้องไปตามหาตู้โทรศัพท์ หรือต้องมานั้งเปิดสมุดจดเบอร์โทร หรือจะต้องไปหยอดตู้จดหมายเพื่อติดต่อกับญาติต่างจังหวัดแล้ว ก็ทำให้ผมคิดเลยว่าพวกเรามากันไกลจริงๆ สมัยยุคบุกเบิกทุกคนยังถามตัวเองอยู่เลยว่าฉันจะไปบอกเรื่องราวของตัวเองในอินเตอร์เน็ตทำไม จะไปบอกคนที่ตนเองไม่รู้จักเลยว่ากำลังกินอะไรเป็นอาหารเย็น แต่พอมารู้ตัวอีกที่ก็ไปเซ็คอินตามร้านอาหารซ่ะแล้ว
การเรียนการสอนสมัยนี้ก็ไม่แพ้หน้า เพราะทุกๆวันนี้ก็เริ่มเอาซื่อโซเชียลเน็ตเวิร์คมาประยุคใช้ในเนื่อหา ซึ่งเป็นแนวทางการสอนที่ผมก็คิดว่าดีเช่นกัน หลายๆโรงเรียนเริ่มที่จะใช้เซเชียลเน็ตเวิร์คกันแล้ว บ่างโรงเรียนก็นำหน้าไปไกลแล้ว โรงเรียนตามต่างจังหวัดก็ไม่น้อยหน้าตามาติดๆเช่นกัน โดยรวมแล้วเป็นสิ่งที่ดีและทันสมัยแต่ก็ต้องมีวิจารณญาณในการใช้ ไม่งันก็จะเกิดปัญหาทั้งเล็กและใหญ่กับคุณได้นั้นเอง \ ʕ•ᴥ•ʔ /
"คุณอาจเกิดมาเร็วไปที่จะเที่ยวอวกาศ คุณอาจจะเกิดมาช้าไปที่จะสำรวจโลก แต่ไม่ต้องเสียใจไปเพราะคุณเกิดมาในยุคที่ได้ท่องอินเตอร์เน็ตนั้นเอง" - ผมเองล่ะ
